De overheid (de Tweede Kamer) vraagt uw advies:
Welke keuzes, over vervuilende energiebronnen, gaan we maken om de klimaatverandering aan te pakken?
Geef uw advies op: klimaat.raadpleging.net, vóór 22 april.
Broze Aarde
Hoe nu verder met ons? Het lied , Mens op aarde, loopt uit op deze indringende vraag. Maar die vraag kwam ook in alle scherpte op me af toen ik Broze Aarde las en herlas. Zeker de fragmenten over de dag des oordeels of wrake laten weinig ruimte voor verandering. In alle toonaarden gaat het over schuld, onze schuld. Die zwaarte doet me sterk denken aan Knielen op een bed violen en de gereformeerde wereld van de zwarte kousen. Het eindigt ook met een wanhopige bede: spaar ons. Het contrast met de beloftevolle tekst uit Micha kan bijna niet groter zijn. • lees meer "Broze Aarde"
Vasten: het moet wel een beetje pijn doen toch?
Daan Savert, 15 maart 2023
We zitten midden in de Veertigdagentijd. Een periode van soberheid, van vasten en inkeer. Waar zie ik dit jaar tijdelijk van af? De afgelopen jaren was dat onder andere koffie. Het moest immers wel een beetje pijn doen, vond ik. De laatste tijd steekt mijn ochtendhumeur echter geregeld de kop op. En dat is niet alleen voor mij afzien. Ik woon in een leefgemeenschap, en ik moet ook met mijn huisgenoten rekening houden. Ik vond het verantwoorder om dit jaar wel koffie te blijven drinken. Aan excuses lijd ik meestal geen gebrek. • lees meer "Vasten: het moet wel een beetje pijn doen toch?"
Lechajim!
We staan stil bij het thema: Lechajim – op het leven. Het heeft iets bizars: een viering over het leven terwijl ons menselijk leven is blootgesteld aan een golf van verspreiding van een dodelijk virus. Die golf vlakt al een poosje af, maar terugkeren naar ons normale leven is er nog niet bij.
Het verschijnsel “leven” op Aarde is iets heel bijzonders. Voor zover wij weten is het uniek, al kunnen we ons voorstellen dat we niet alleen zijn in het heelal. Als je er, zoals wijzelf, deel van uitmaken is er reden om dankbaar te zijn, en ook verwonderd. “God zag dat het goed was”, zegt ons scheppingsverhaal.
Het leven is niet altijd een lolletje. Het Corona-virus kan ons de adem ontnemen. Wij mensen zijn vaak geen lolletje voor de rest van het leven. Daar kan de steeds meer verstikte natuur van getuigen. Leven vraagt om respect, om eerbied, baart zorg - angst, soms. We weten van de kwetsbaarheid van onszelf en van de biosfeer. De dankbaarheid overheerst vandaag. We hebben, ondanks alles, veel te vieren, een week na Pasen. Dus toch: “Op het leven” – Lechajim.
20 jaar A Rocha Nederland
Dit jaar bestaat A Rocha Nederland 20 jaar! Dat betekent jaren op allerlei manieren werken aan natuurbehoud, een duurzame levensstijl en verdieping in het denken over zorg voor de schepping.
De komende maanden kan je elke maand in één van onze lokale groepen meedoen aan een jubileum wandeling/excursie of andere natuuractiviteit. Op die manier vieren we ons 20-jarig bestaan graag samen met jou.
Ook willen we God graag bedanken voor al het werk dat we de afgelopen 20 jaar in onze lokale groepen en in Nederland hebben mogen doen.
Wil je kennis maken of mee vieren?
Kijk op www.arocha.nl
Bescherming oceanen
Het radioprogramma Vroege Vogels meldt:
Op een grote VN-conferentie in New York is afgelopen nacht na weken onderhandelen een historisch akkoord voor de bescherming van de oceanen gesloten. Met het verdrag (officieel de High Seas Treaty) moet minstens 30% van de zee in 2030 beschermd gebied zijn. Op dit moment is ruim 1% van de internationale wateren beschermd. Rena Lee, de voorzitter van de VN-oceanentop sprak na afloop de woorden ‘het schip heeft de kust bereikt’ uit.
Lees meer over de UN Oceanen conferentie.
Een tuin waar jij morgen zal leven
God legt een tuin aan. Daar mag de mens leven. Een omheinde ruimte, een lusthof, afgescheiden van de rest van de aarde. We denken het verhaal te kennen. De mensen aten van de verboden vrucht en werden gestraft. Verbannen uit het paradijs... Hadden ze dat nou maar niet gedaan...
Maar: de kennis van goed en kwaad, dat is de volwassenheid.
Wie nog geen kennis heeft van goed en kwaad is een kind.
Het hoort bij onze volwassenheid om te weten waar onze grenzen liggen. Om je te kunnen beperken ter wille van een groter goed. Wie geen grenzen kent, is nog niet volwassen en moet tegen zichzelf beschermd worden. Ouders voelen vaak de neiging om de jeugdige onschuld van de kinderen zo lang mogelijk te laten duren, terwijl het kind niet kan wachten om de grenzen te verkennen en te verleggen. • lees meer "Een tuin waar jij morgen zal leven"