Naar aanleiding van de poëzie-avond ‘Dichter bij de Klimaattop‘, de bijeenkomst van Duurzaam Dichten die helaas niet doorgaat, stuurde Jan Graafland het volgende gedicht op:
hergebruikt
•
Het liefste ben ik uit de tijd
loop ik op klompen
draag ik die vormeloze vilthoed
het vest van ruwe wol
wat is dat toch met mij?
•
de handelaren in oud ijzer
weten precies waarvoor ze komen
behoud van energie
want niets verdwijnt in dit heelal
en nooit komt er iets bij
•
wat er is, dat was altijd al
materie, leven, pijn
toch, in het diepste van mijn
wezen voel ik
er schuilt iets nieuws in mij.
•
Jan Graafland