Spring naar inhoud

Alle beetje helpen….van de wal in de sloot?

Hans Meek, 25 juli 2019

De vakantietijd is aangebroken. Tijd voor ontspanning en reflectie. Wat passeerde er, waar heb ik me de afgelopen maanden zo druk om gemaakt dat ik hoognodig aan vakantie toe ben? Waar leidt het toe? Misschien des te meer omdat ik onlangs 70 ben geworden. Daar zag ik wel tegenop. Het klinkt oud en dat is het ook. Ouders en schoonouders inmiddels vervangen door kleinkinderen. Maar natuurlijk ook alle reden tot dankbaarheid en feest. En nu ik eenmaal 70 ben voelt het helemaal niet zo oud als het eruit ziet J. Ik kreeg een gekalligrafeerde wijsheid van Confucius toegestuurd van een Chinese oud-collega: ‘70 is de leeftijd waarop je in vrijheid kunt doen wat je wilt op de manier die je goeddunkt binnen de maatschappelijke leefregels’. Klinkt mooi en inspirerend. Maar hoe doe je dat? Wat wil ik eigenlijk en hoe kan ik dat realiseren?

 

Niets nieuws onder de zon

Neem nou duurzaamheid.  Ik zet me er voor in, heb een boek geschreven, geef lezingen, bezoek meetings en symposia, vlieg niet meer, eet biologisch, heb de thermostaat ’s winters op 18 graden en noem maar op. Maar schiet het op? Intussen komen er energiecentrales die op grote schaal buitenlands hout verstoken onder het mom dat dat klimaatneutraal is. Dat noem ik nog eens creatief CO2boekhouden. En we gaan van het gas af dus gebruiken gewoon Russische i.p.v. Gronings gas. Een echte energietransitie blijkt wonder boven wonder geld te kosten, dus de meerderheid in Nederland keert zich er weer tegen. Het is natuurlijk ook helemaal niet nodig, want klimaatproblemen bestaan helemaal niet of worden in elk geval niet door de mens veroorzaakt volgens diverse politici en politieke partijen. Dus we laten de boel de boel, ontkennen problemen, schuiven oplossingen voor ons uit totdat het te laat is. Het bekende kalf en de put, niets nieuws onder de zon.

 

Doekje voor het bloeden?

Je moet naar de kleine dingen kijken, zegt mijn vrouw. Zij is theoloog en ik weet, het is een Bijbelse gedachte. Steeds meer mensen hebben zonnepanelen, een klimaat neutrale woning, een elektrische auto, eten vegetarisch en biologisch. En alle beetjes helpen toch? Is dat zo, als er steeds meer mensen met vliegvakantie gaan, als de verkoop van plofkippen standhoudt, als er steeds meer oerbos verdwijnt voor sojaplantages en palmolieproductie. Als er steeds meer plastic wordt geproduceerd en blijvend in zee terecht komt. Leuk als er dan weer een beetje opgevist wordt met een creatief Dutch design plastic opvissysteem, maar de productie gaat gewoon door. We hebben dan inmiddels wel een klimaatakkoord, maar bij werkelijke uitvoering gaat iedereen steigeren en tegenspartelen. Helpen alle beetjes inderdaad, of leiden ze de aandacht maar af van de groter wordende problemen. Nu is er weer een VN biodiversiteitsrapport bijgekomen dat er niet om liegt en desastreuze ontwikkelingen aangeeft. Helpt dan het zaaien van een zakje wildbloemenzaad om bijtjes te lokken? Of leidt het af, is het een doekje voor het bloeden, goed bedoeld door mensen van goede wil, maar ondertussen….

 

Zachte krachten

Ik weet het niet. Tijd voor vakantie en reflectie. Met de camper op stap in Nederland. Ook al niet goed, vervuilende diesel, geweerd uit de steden. Geen plaats in de stadsherberg. Dus lekker naar het strand en platteland. Ik duik van de wal in de zee of van de wal in het meer en zie daarna wel weer. Zijn we daarna nog verder van de wal en dichter bij de sloot geraakt, ondanks of dankzij alle beetjes duurzaamheid die we proberen te realiseren? Zullen de zachte krachten zeker winnen? Op een bepaalde manier zeker wel, daar geloof ik heilig in, ook al laat ik me nu lekker even gaan. Maar soms zou ik graag een beetje vooruitgang op een beetje grotere duurzaamheidsschaal zien. Wie weet, met 70 jaar heb je nog steeds toekomst in het verschiet. En wat de toekomst brengen moge……….!!??