Kees Tinga, 14 november 2020
Langzaam daalt het stof neer uit de meeslepende slotakte van vier jaar Trump. Bijna begon het te wennen dat wie het, op wat voor terrein ook, niet met hem eens was, werd genegeerd, beledigd, en gecriminaliseerd. Dat hij zich dit bij migratie, rassendiscriminatie en de Covid-19 pandemie permitteerde, kreeg vaak de meeste aandacht. Maar in de periode van de verkiezingsstrijd doken ook regelmatig artikelen en interviews op over zijn sabotage van milieu- en klimaatbeleid, waarvan de schade – aan beleid en aan mensen - minstens even groot was. Wat een opluchting dus, dat opvolger Biden heeft aangekondigd om weer aan te sluiten bij de Parijse akkoorden en werk te gaan maken van een energietransitie. Dat zal nog lastig genoeg worden met veel onwillige Senaatsleden en een droevig klein draagvlak in (het oudere deel van) de bevolking.
Plaatsvervangende schaamte
Voor Kerk en Milieu geïnteresseerden is naast duurzaamheid ook dat andere deel van de woordcombinatie belangrijk. Wat kunnen we over kerk en geloof van vier jaar Trump leren? Wat mij betreft, ik ben door plaatsvervangende schaamte overmand. Wat regelmatig als ‘het meest christelijke’ land ter wereld wordt aangeduid, trakteerde ons vier jaar lang op verbijsterende vormen van geloofsfanatisme. De door zijn aanhangers regelmatig tot Messias verklaarde president vertrok er geen spier bij om vervolgens aan intimi toe te vertrouwen dat het hier om bullshit ging. Onder zoveel schijnheiligheid en ongeloofwaardigheid leken zijn supporters nauwelijks te lijden; het ging immers om het resultaat en dan was alles geoorloofd. With God on our side!
Geloofwaardigheid beschermen
Ook Kerk en Milieu, Groene Kerken en Groen Geloven kennen hun supporters. Zullen we elkaar - in de spiegel van Trump - plechtig beloven dat we ons hoeden voor die vormen van gedrevenheid, die zich sluipenderwijs van enthousiasme via chauvinisme tot blind fanatisme ontwikkelen? Dat we onze overtuigingen koesteren maar vooral ook blijven onderbouwen. Dat we onze geloofwaardigheid beschermen en bewaken. Dat we bereid zijn van mening te veranderen. En bovenal: dat we de opvattingen en levensovertuigingen van anderen te allen tijde respecteren?