Spring naar inhoud

De Bloem in de Zon

Pier Tolsma, 11 mei 2022

“De lente brengt ons weer bloemen en zon. Overal zien we weer het jonge groen in al zijn frischheid en bekoorlijkheid door de lentezon bestraald en doorweven met bloemen. Het is Nederlands glorie, dat het zulke mooie bloemen heeft en men noemt het daarom vaak den tuin van Europa. Van heinde en verre komt men onze bloemenvelden zien en de boomgaarden in schitterende bloesempracht. Nu is Holland op zijn mooist, nu bloeit en geurt de Betuwe en waar men nu in Nederland komt, in dorp en stad in land en bosch, het zijn overal bloemen, die we zien. Men biedt ze in bossen aan om ze tot in de huiskamer te brengen, zoo’n overvloed is er. En wij verlustigen ons in de schoonheid van die bloemenweelde en voelen ons hart overstroomd van genot bij het genieten van die zeldzame pracht en heerlijkheid.”

Foto: Pixabay

Dit is het begin van een inleiding van pater Titus Brandsma tijdens studiedagen van de Interdiocesane Jeugdcommissie in april 1938. “De bloem in de Zon. Dat is de jongen, dat is het meisje, dat in liturgisch leven de volheid van Gods genade deelachtig wordt en geniet van de heerlijkheid en vruchtbaarheid dier goddelijke genade.” De complete tekst en andere teksten van Titus Brandsma vindt u op: https://titusbrandsmateksten.nl/.

 

Verbonden met de natuur

Opgegroeid op het Friese platteland wist Titus Brandsma zich innig verbonden met de natuur. Dat vinden we terug in zijn bloemrijke taal en in zijn visie op de schepping. In een speech over dierenbescherming zegt hij: “Ons bestaan is vertakt met dat van miljoenen wezens, wij duizelen als wij de betrekkingen zoeken, waarin wij tot de schepping staan, in afhankelijkheid, zoo gij wilt, maar dan toch in een zeer weldadige afhankelijkheid, welke miskennen van enge bekrompenheid zou getuigen.” Tijdens colleges in de Verenigde Staten spreekt hij over de Niagara watervallen: “Ik zie niet slechts den rijkdom van de natuur van het water (…), ik zie God werken in het werk zijner handen en de openbaring zijner liefde”.

Duurzaamheid was geen thema in de tijd waarin Titus Brandsma leefde. In onze tijd zou hij zich zeker ingezet hebben voor de zorg voor de schepping. Zijn verbondenheid met God bracht hem tot maatschappelijk engagement. Hij streed voor vrijheid en vrede, katholieke emancipatie, onderwijs en vrije pers. Hij was een maatschappelijk bewogen mysticus met aandacht voor alle schepselen en heel de schepping. Zijn heiligverklaring is op 15 mei 2022.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *