Kees Tinga, 7 november 2023
Op bezoek in Middelburg, zag ik op verschillende ruiten een affiche: ‘Borssele 2 en 3? Doch ’t nie’. Niet alle Zeeuwen staan te juichen bij de gedachte aan een verdrievoudiging van hun kerncentrale, al was het maar vanwege de aanleg van al die daarvoor nodige infrastructuur.
Toch gaan in deze verkiezingstijd de Haagse voorstanders – met daarbij opvallend genoeg ook D’66 – er vanuit dat er voor de geplande nieuwe centrales wel een plekje te vinden is. Bij voorkeur aan een riviermonding in de periferie van Zuid of Noord Nederland. De Groningers lieten inmiddels al duidelijk weten dat ze feestelijk bedanken voor de eer om nog een keer als risicolocatie te worden uitverkoren. Dat nu ook de Zeeuwen tegensputteren moet de nucleaire optimisten in de Haagse politiek toch te denken geven.
Kernenergie
De jongste discussie past in een patroon van kernenergieplannen die eens in de zoveel tijd in ons land de kop opsteken. Als argument wordt deze keer vooral de noodzaak genoemd van een constante energiebron naast de weerafhankelijke opbrengsten van zon en wind. Nu kolen en gas daarvoor niet meer in aanmerking komen, blijft alleen kernenergie over, wordt dan gezegd. En geloof het of niet, de nieuwe centrales zijn veiliger dan ooit, goedkoper en sneller gebouwd dan ooit, en het afval is verwaarloosbaar.
Ik ben niet overtuigd. Opslag van de opbrengsten van zon en wind kost vast minder dan die per definitie uit de hand lopende kosten van de bouw, de beveiliging en de ‘nazorg’ van nucleaire energieopwekking. En in een toekomstige energiemix met kernenergie is het nog maar de vraag hoe nucleair en duurzaam/hernieuwbaar op aanbod en prijs gaan concurreren, en dat vast niet ten voordele van de afnemers.
Tijd voor andere politiek
Maar doorslaggevend voor een afweging die ook ethische argumenten meeweegt, blijft voor mij het afvalprobleem. De voorstanders lijken daar niet zo zwaar aan te tillen en dat past wonderwel in het heersende politieke en financieel-economische klimaat waarin de nadelige gevolgen van een halve eeuw potverteren schaamteloos op komende generaties werden en worden afgewenteld.
Verkiezingen! Was het geen tijd voor een andere politiek en voor energietransitie? Stemmen voor kernenergie? Ik doch ’t nie!