Startnotitie - Wordt Parijs 2015 een teken van hoop?
Parijs staat bekend als de lichtstad. Licht is een symbool van hoop. Het is in dat licht dat wij op weg gaan en iedereen uitnodigen mee te gaan naar Parijs, waar eind 2015 gedelegeerden uit bijna alle landen bijeenkomen voor de volgende klimaatconferentie van de VN.
Kernpunt is om afspraken te maken over:
- het snel verminderen van de CO2-uitstoot
- het vergroten van onze gezamenlijke weerbaarheid tegen klimaatverandering en
- de financiering van daaruit volgende activiteiten in ontwikkelingslanden door de rijke landen.
De verwachtingen zijn niet erg hoog. Maar wij willen de moed niet verliezen en de klimaattop van Parijs ook zien in het teken van hoop. Want ook wij kunnen onze bijdrage leveren.
Klimaat verandering gaat ons als kerken aan omdat het voor ons ook een zaak is van levensovertuiging, van geloven. Het gaat bij klimaatverandering immers om onze spiritualiteit, onze levensstijl, onze verantwoordelijkheid voor de Schepping. En om gerechtigheid, een eerlijke verdeling van de lasten en kosten van de strijd tegen klimaatverandering.
De klimaattop van Parijs lijkt nu nog een zoveelste ontmoeting waar belangenbehartigers van de korte termijn aan het langste eind gaan trekken. Wij blijven hardnekkig geloven in een andere uitkomst. Parijs als een teken van hoop.
Hoop
Hoop is een positieve verwachting. Soms gebaseerd op kleine positieve signalen. Die zijn er.
Hoop is ook een koppige verwachting tegen alle tekenen in. Die hoop is nodig. Want negatieve tekenen zijn er tot nu toe volop.
Kerken zijn erbij betrokken, al decennialang. Veertig jaar geleden – toen de aandacht voor klimaatverandering nog in de kinderschoenen stond - begon de kerkelijke betrokkenheid in de Actie Nieuwe Levensstijl. Daarna kwam het Conciliair Proces in de late jaren ‘80. In de aanloop naar de klimaatconferentie in Kopenhagen eind 2009 was er een nieuwe korte opflakkering van bewustzijn en betrokkenheid. Al die tijd was internationaal de Wereldraad van Kerken sterk bezig met milieu en duurzaamheid - vanaf 1992 ook met een aparte werkgroep Klimaatverandering – met motto’s als Care for Creation en Climate Justice.
Ook nu weer wordt binnen de Nederlandse kerken de noodzaak van een rechtvaardig en effectief klimaatverdrag sterk gevoeld. Het is tijd voor een volgende fase, een volgende stap op de weg naar gerechtigheid, vrede en heelheid van de Schepping. De ernst van de situatie beluisteren we in de oproep van de Wereldraad van Kerken tot een pelgrimage van gerechtigheid en vrede, de uitspraken van paus Franciscus, de activiteiten van tientallen lokale kerken, waarvan er zich inmiddels ruim zestig hebben aangemeld als Groene Kerk.
Pelgrimage
Als teken van hoop en van het verlangen naar gerechtigheid, vrede en heelheid organiseren kerken en levensbeschouwelijke organisaties in heel Europa een pelgrimage naar Parijs. Pelgrimage betekent: durven wegtrekken uit het bekende en de moed tonen het onbekende te betreden. Weg uit de sfeer van meer, meer materiële consumptie, meer macht. Op weg naar een samenleving als goede woonplaats, voor mens en dier, in een kosmos vol levende verbondenheid
Uitnodiging en uitdaging
Ga mee in deze pelgrimage naar Parijs. Letterlijk, door deel te nemen aan de tochten die straks overal worden georganiseerd. Maar ook symbolisch, door in eigen leven te kiezen voor een duurzame stijl van leven en werken. Zo dagen we de klimaatonderhandelaars uit om de moed te tonen de gebaande paden te verlaten en nieuw gebied te betreden, op weg naar een rechtvaardig en effectief klimaatbeleid.
Belofte en appèl
Een mogelijk klimaatverdrag in Parijs zal nog lang geen eindpunt zijn. Onze pelgrimage van gerechtigheid en vrede gaat daarna verder. Wij beloven op weg te gaan naar een klimaatneutraal leven vóór 2050 voor zover dat in ons vermogen ligt.