God legt een tuin aan. Daar mag de mens leven. Een omheinde ruimte, een lusthof, afgescheiden van de rest van de aarde. We denken het verhaal te kennen. De mensen aten van de verboden vrucht en werden gestraft. Verbannen uit het paradijs... Hadden ze dat nou maar niet gedaan...
Maar: de kennis van goed en kwaad, dat is de volwassenheid.
Wie nog geen kennis heeft van goed en kwaad is een kind.
Het hoort bij onze volwassenheid om te weten waar onze grenzen liggen. Om je te kunnen beperken ter wille van een groter goed. Wie geen grenzen kent, is nog niet volwassen en moet tegen zichzelf beschermd worden. Ouders voelen vaak de neiging om de jeugdige onschuld van de kinderen zo lang mogelijk te laten duren, terwijl het kind niet kan wachten om de grenzen te verkennen en te verleggen. lees verder "Een tuin waar jij morgen zal leven"