Spring naar inhoud

Daan Savert, 11 maart 2024

Na dertien jaar in Amsterdam gewoond te hebben, is verhuizen naar Arnhem een grote verandering. En toch moet je het relativeren: van de grote stad A. naar de kleine stad A., een stedeling ben ik nog steeds. Hoe stedelijk mijn gesteldheid is, valt te merken aan mijn lompe omgang met de natuur. Daarmee bedoel ik niet dat ik op de natuur neerkijk of die vernielzuchtig tegemoet treed. In tegendeel: ik waardeer de natuur, hemel haar op, en prijs haar aan als een van de grote genadegaven van het groene Gelderland, die je in de rusteloze Randstad toch in veel mindere mate geschonken wordt. Maar juist die waardering voor de natuur is lomp. Want waar er een diverse rijkdom aan flora en fauna op te noemen valt, kom ik veelal niet verder dan ‘boom’, ‘bos’ en ‘vogel’, of eenvoudigweg: ‘dé natuur’. Dat de lezer mij mijn lompheid moge vergeven.

lees verder "De Grote (Groene) Gelijkmaker"

God legt een tuin aan. Daar mag de mens leven. Een omheinde ruimte, een lusthof, afgescheiden van de rest van de aarde. We denken het verhaal te kennen. De mensen aten van de verboden vrucht en werden gestraft. Verbannen uit het paradijs... Hadden ze dat nou maar niet gedaan...

Maar: de kennis van goed en kwaad, dat is de volwassenheid.
Wie nog geen kennis heeft van goed en kwaad is een kind.
Het hoort bij onze volwassenheid om te weten waar onze grenzen liggen. Om je te kunnen beperken ter wille van een groter goed. Wie geen grenzen kent, is nog niet volwassen en moet tegen zichzelf beschermd worden. Ouders voelen vaak de neiging om de jeugdige onschuld van de kinderen zo lang mogelijk te laten duren, terwijl het kind niet kan wachten om de grenzen te verkennen en te verleggen. lees verder "Een tuin waar jij morgen zal leven"

Overweging over biodiversiteit naar aanleiding van het zondvloedverhaal.

“Wat is natuur nog in dit land? Een stukje bos, ter grootte van een krant”. U kent deze regel vast, Bloem schreef hem in 1947. Een overdrijving? Natuurlijk. Maar een veelzeggende: Nederland was toen driekwart kwijt van de populatieomvang van zijn inheemse soorten; ik denk niet dat Bloem dat wist. Biodiversiteitsverlies was – en is - een realiteit.
lees verder "Honderd bloemen mogen bloeien"

Pier Tolsma, 11 mei 2022

“De lente brengt ons weer bloemen en zon. Overal zien we weer het jonge groen in al zijn frischheid en bekoorlijkheid door de lentezon bestraald en doorweven met bloemen. Het is Nederlands glorie, dat het zulke mooie bloemen heeft en men noemt het daarom vaak den tuin van Europa. Van heinde en verre komt men onze bloemenvelden zien en de boomgaarden in schitterende bloesempracht. Nu is Holland op zijn mooist, nu bloeit en geurt de Betuwe en waar men nu in Nederland komt, in dorp en stad in land en bosch, het zijn overal bloemen, die we zien. Men biedt ze in bossen aan om ze tot in de huiskamer te brengen, zoo’n overvloed is er. En wij verlustigen ons in de schoonheid van die bloemenweelde en voelen ons hart overstroomd van genot bij het genieten van die zeldzame pracht en heerlijkheid.” lees verder "De Bloem in de Zon"

Het boek ‘Eenvoudig leven’ van Sam Janse en andere auteurs, bevat bijbelstudies over het goede leven, met vragen, groene verhalen, inspirerende quotes en praktische tips  voor een duurzamer groener leven.
Het  toegankelijke boek bevat bijbelstudies over Psalm 104,  1 Timoteüs 4,1-5, Spreuken 11:19-28, Genesis 26, 12-31, Psalm 92, Jesaja 20,1-26 en Openbaring 21-1; 22:5.
De verschillende (protestantse ) auteurs argumenteren in hun bijbeluitleg dat het voor gelovigen een plicht is om te zorgen voor onze aarde, ons gemeenschappelijke huis.
In  hun visie gaat het in de Bijbel niet alleen over de redding van onze ziel en de verlossing van zonden. Het gaat  vooral over het goede leven in verbondenheid met God en de aarde. lees verder "Eenvoudig leven"

Marjolein Tiemens, 15 april 2021

Na een lezing die ik laatst (online) gaf stelde iemand mij de vraag wat ik ervan vond dat er nu, in coronatijd, zoveel meer mensen de natuur in gaan. Die vraag stelde mij voor een gewetenskwestie.

Mijn lezingen gaan meestal over geloof en duurzaamheid, duurzaamheid als levensstijl van binnenuit. Ik vertel dan dat voor mij daarin drie basishoudingen van belang zijn: verwondering, verbondenheid (alles hangt met alles samen) en dankbaarheid. En dan komt het, om die te ‘ontwikkelen’ moet je naar buiten, de natuur in om die te ontmoeten. Vandaar dus dat die vraag gesteld werd. lees verder "Natuurbeleving"

Beeld: Anke Knapper

God zien in de natuur, daar schreef André Zwartbol over in een serie voor het Nederlands Dagblad. Hij vroeg zich af hoe een protestant, een jood, een katholieke en een moslim daarnaar kijken? Zijn er vooral overeenkomsten, of toch ook verschillen? Met alle vier liep hij een stukje van het ‘Pelgrimspad’ – een lange-afstandswandeling van Amsterdam naar Maastricht. De gesprekswandelingen leverden vier mooie verhalen op. U kunt ze lezen via onderstaande linkjes.

Marjolein Tiemens-Hulscher
Moshe Godsac
Jawad el Amrani
Embert Messelink