Jo Jan Vandenheede, 10 oktober 2023
In het boek Genesis lezen we dat de schepping goed en heel goed is. Heel de schepping. In het Evangelie naar Johannes horen we dat God, de Schepper, incarneert om dicht bij de schepping te wonen, deel van de schepping te zijn.
Al het geschapene heeft dezelfde waarde.
Voor dit blog hebben twee bronnen mij geïnspireerd:
De eerste is een roman van de Duitse schrijver Frank Schätzing, Der Schwarm uit 2004 (De Zwerm, 2005). Het boek is ook als tv-serie verfilmd.
Kort samengevat: de zeeën en oceanen zijn hun exploitatie en vervuiling door de mensheid beu en slaan keihard terug. Paniek alom, want het oceanische vrachtvervoer is de levensader van de wereldeconomie. Hoe is het trouwens mogelijk dat een oceaan en al wat daar leeft bewust die aanvallen organiseren, het zijn tenslotte geen mensen, geen rationele wezens?
De tweede inspiratiebron is een wetenschappelijke studie door de UNESCO uit 2008, Verbanden tussen biologische en culturele diversiteit (eigen vertaling van de Engelse titel: Links between biological and cultural diversity). Het is een interdisciplinaire studie en zeker de moeite waard om eens te bekijken. lees verder "Diversiteit in al haar facetten"
In een aflevering van de podcast Heilige Grond (een podcast van de 
Gemeente van Christus,
Het conciliaire proces is voor mij een leidraad geweest in mijn handelen en denken over milieu. Gerechtigheid, vrede en heelheid van de schepping. Van groot belang vond ik ook de volgorde van deze drie thema’s. 
Prachtig dat beeld vanuit de ruimte: vanachter het pokdalige en dorre oppervlak van de maan - opeens - daar - in dat duistere heelal een planeet: kleur, beweging, licht: onze planeet, aarde. Ik kan daar niet genoeg van krijgen; van die blik vanuit de ruimte naar dat stofje in het heelal met seizoenen, rivieren, zeeën, bossen, vulkanen, bergen en... bárstensvol leven. Home, thuis.