Daan Savert, 14 maart 2023
“Alles vergaat,” zegt de priester op indringende toon. Ik zit in de Martinuskerk in Arnhem, vrij ver achterin, maar ik meen een glimlach te kunnen bespeuren op zijn gezicht. Dat kan ook mijn projectie zijn. Het is immers Aswoensdag en dat vind ik een van de mooiere momenten van het kerkelijk jaar. Dat het leven eindig is, dat alles tot stof zal vergaan, dat we slechts voorbijgangers zijn op deze aardkloot, ik vind het een prettig besef. Niet omdat ik het leven niet liefheb, in tegendeel, maar omdat alles in het licht van de vergankelijkheid zoveel meer glans krijgt. “Stof zijt gij, en tot stof zult gij wederkeren.” Met een fraai askruisje op mijn voorhoofd loop ik na de mis terug naar huis. Sinds het begin van dit jaar breng ik mijn woensdagen door zonder smartphone, maar vanavond waan ik mezelf pas écht op het randje van de spirituele verlichting. Tevreden ga ik naar bed.
lees verder "Aswoensdag in Arnhem"