Spring naar inhoud

Theo Brand, 23 januari 2023

Groene kerken zijn in opmars. Je kunt dit zien als mode of als leuke reclame voor de kerk. “Goed bezig, die christenen” en “mooi dat ze in kerken ook duurzaam bezig zijn”.  Sympathiek. De kerk als trendvolger, een instituut dat mee hobbelt en een mooi bordje bij de voordeur hangt: wij zijn een groene kerk. lees verder "Geen groene kerk zonder groene Christus"

Duurzaamheid hoort tot het hart van de kerk. Dat vloeit voort uit de liefde van christenen voor God en Zijn schepping. Dit wil echter niet zeggen dat christenen zich ook daadwerkelijke duurzamer gedragen dan niet christenen, zoals bleek uit een recent onderzoek van het Nederlands Dagblad en GroeneKerken. Er is nog een vertaalslag nodig van de waarde ‘zorg voor de schepping’ naar duurzaam doen. In het onlangs verschenen boek ‘Groen & Solidair’ laten 36 kerk- en kloostergemeenschappen zien hoe ze hier handen en voeten aan geven. Een schat aan voorbeelden en inspiratie voor iedereen van goede wil.  Lees de hele recensie

Jo Jan Vandenheede, 14 oktober 2022

We consumeren te veel: homo consumator (of zoiets). Het feit dat we in oogstdankvieringen geld, etenswaren of andere zaken ophalen is, ironisch genoeg, nu net het bewijs hiervan: het lijkt wel alsof we een speciale viering nodig hebben om te delen.

In deze tweede helft van het kerkelijk jaar, het seizoen van de Kerk, is het de bedoeling dat we alles wat we in het vorige seizoen van de Heer met de grote feesten geleerd hebben, nu in praktijk brengen; orthodoxie moet orthopraxie worden. lees verder "Consumeren is niet vrijgevig"

In deze weken voor Pasen bevind ik me in een select gezelschap. Samen met een onbekend aantal landgenoten doe ik aan ‘vasten’: ik onthoud me - overwegend - van alcohol, snacks en snoep, koeken en taarten en soortgelijke vormen van luxe consumptie. Vasten helpt me om beter te beseffen hoe gemakkelijk ik doorgaans het noodzakelijk levensonderhoud van smakelijke versieringen voorzie, wat eigenlijk genieten is, en gezondheid, en kwaliteit van leven, en hoe ongelijk dat allemaal is verdeeld. Aan het eind van die veertig dagen zitten sommige kledingsstukken ook wat prettiger – ik geef grif toe dat ook dat voor mij een niet onbelangrijk aspect van vasten is. lees verder "Vasten"