God legt een tuin aan. Daar mag de mens leven. Een omheinde ruimte, een lusthof, afgescheiden van de rest van de aarde. We denken het verhaal te kennen. De mensen aten van de verboden vrucht en werden gestraft. Verbannen uit het paradijs... Hadden ze dat nou maar niet gedaan...
Maar: de kennis van goed en kwaad, dat is de volwassenheid.
Wie nog geen kennis heeft van goed en kwaad is een kind.
Het hoort bij onze volwassenheid om te weten waar onze grenzen liggen. Om je te kunnen beperken ter wille van een groter goed. Wie geen grenzen kent, is nog niet volwassen en moet tegen zichzelf beschermd worden. Ouders voelen vaak de neiging om de jeugdige onschuld van de kinderen zo lang mogelijk te laten duren, terwijl het kind niet kan wachten om de grenzen te verkennen en te verleggen. lees verder "Een tuin waar jij morgen zal leven"
Onlangs is ons huis opnieuw geschilderd en zijn de platte daken vernieuwd. Voorlopig kan het huis er weer even tegen. Dat is niet onbelangrijk. De plek waar we wonen en ons thuis voelen, speelt een belangrijke rol in ons leven. Het is de plek waar je je veilig voelt en beschut weet. Dat gaat verder dan primaire levensbehoeften. Je richt je huis in naar je eigen smaak, zodat het een aangename plaats is waar je je op je gemak voelt. Je gaat je ook hechten aan je huis. Een thuis is meer dan alleen een materiële zaak. 
Zijn XTC- (en andere drugs)-gebruikers medeverantwoordelijk voor drugsmoorden en de afvaldumping van drugslabs? Het is een vraag die de afgelopen tijd in de media rondging. Heeft u erover nagedacht? Het ging specifiek over drugs. Maar in feite kun je dezelfde vraag stellen voor alle producten die we gebruiken. Ben je medeverantwoordelijk voor de effecten die de producten, die je gebruikt, hebben op het leven andere mensen of op het milieu, de natuur? 
Het bordje ‘Wij zijn een